Seni Dinliyorum Sensizlikle

Ne kadar gösterirse yüzünü hayat,
O kadar dalar gözlerin, en ummadığın anda; en kuytu köşelere...
Hayat bu! Benim yıkıntılarım var aitliği geçmişe,
Dağılma sende ,verdiğim sözler asılsızdır bende..

Aldanma güneşin doğuşuna,
Batışı geceye olan hasretindendir.
Kanma vakitsiz vaatlere;
Hepsi birer tuzaktır, hiç gelmeyen geminin dümenidir onlar...

Susma söyle içine hapsettiklerini,
Yalandan da olsa gül biraz acılara,
Kendini tanımla ve yakıştıramadığın anlamlara sal
İşte o zaman belki tanırsın, seni yok eden, dağıtan beni...

Vedalara alış biraz, çıkmazlara sokma yüreğini,
Ve suretini kuytulara gizleme, bırak tanınsın...
Bırak da özensin, asılı kalmış yarımca duygulara,
Ve bezensin hiç kaygısız, alışılmış suratlara...

Küsme yağmurlara, ekinlerin düşleredir...
Bırak özgür kalsın içindeki sesler,
Ve atılsın artık ,en güzel müziklerin ahengine..
Sözleri de senin olsun, üstesinden gelemediğin yarınlara
Kuramadığın cümlelerde, yepyeni anlamın olsun...

Hadi buldun anlamını diyelim,
Peki ya ben nerdeyim bu rüyada?
Yine sustun işte, gelemiyorum üstesinden hadi söyle!

Biliyorum, davetsiz misafirdim aşkına, sense silinmiş bir resim hayatımda...
Biliyorum, sabah olunca silinecek varlığın, korkma değilim tek başıma...
Tek iz var senden, ruhumdaki bestenin sözü müziğisin sen...