Seni Düşünürken

Sırılsıklam ıslanırken eşkıya eşiğinde
Soluksuz yola çıktık
Yarınlar kavgada gülecek
Bir ölecek bin dirilecek
Annelerin gözyaşı yarına çiçek
Ölüm yüzüme gülecek seni düşünürken.

Düşünki namlunun ucunda bir kelebek
Darağacının ortasında bir çiçek
Ay ışığını geceden ayırdılar
Yıldızları kopardılar
Şafaklar matem havası
Dirilmeliyiz, dayanmalıyız, direnmeliyiz
Güneşe sahip çıkmalıyız
Anneler dün ağladı, bugünde ağlıyor
yarınlar ağlamasın çocuk.
Ağlamak ağlatanı ağlatır
Seni düşünürken.

Mesele ekmek, memleket, özgürlükse
Kavgayı kinle büyüten değil
Kini içimizden arıtan olmalıyız
Gülü dikenle yakan deği
Dikeni gül ile kurutan olmalıyız
Başımızı kumdan
yarınları uykudan ayırmalıyız

Sabi bir çocuk sesidir kulağındaki ses
Elbette onurludur bu yolda kesilen nefes
Eriyip mum olur karanlık düşünceler
Seni düşünürken.

Nerede anlamsız havlayan
bir köpek görsem
Ülkemdeki işbirlikçileri
Nerede elma şekerine susmuş
bir çocuk görsem teslimiyetçileri
Nerede suskunluğunu yitirmiş
bir eylemci görsem
seni hatırlarım.
Şurama dokunan bir çocuk eli
Bir ölümüz bin diriden değerli
Devrimin ruhu depreşir
kaderimi ellerimle yazarım
Ölümü ayağıma çağırırım
seni düşünürken.

Ağlamak senin neyine
Anneler Güvercin vurulup düşerken ağladı çocuk
Seni düşünürken gülerim çocuk
Seni düşünürken ekmeği ikiye bölerim çocuk