Seni Hatıralara K/özledim Gülüm

Artık
ruhum sıkılıyor gülüm
başımda geçmedi sensiz yokluğun
kimsesizliği yaşarken
gökyüzü griye döndü gözyaşı yağmur s/eli

artık geçiyor günler bir ömür heba oldu
umut denen uzak mevsimler

baharı kışlar okunuyor yüreğimin çağlayan sesine
güneşin sabahına artık rojdası yeminler dolarken
seni görüyor ayazın soğukluğuna
belkide güneşine kapılan gözlerin

gözlerimin şevkine düşen yayılan güneşin gibi
kır içimde çağlayan sulara bir bak
gör
seni nasıl sevdiğim
yoluna düşen adımlar yorgun
atlı bir süvarıyım karanlığın içinde
sensiz giderim o yaylar bizim gülüm

hem uzak hemde yakın
can dost ruhuma karışan hayali
artık rüyalarımla baş başa sen yoksun biliyorum

uçan kuşun kanadında seyrederken
ben seni yaşıyorum
sen ağlayan göz yaşın toprağa düşüyor
ben mezarına dualar yakıyorum içimde
yinede sen olduğun gibi yaşa
sevdiklerinle

tutkun olsun gözlerin bensiz yollarda koş
bir düş yorgunu sitemli mektup yaz
gönül bahçendeki
gül sözlerinle gönüle ç/ağlasın

seni seven unutmasın belki
kim bilir uzaklığın demine hü de
seni ne kadar sevdiğini...
gözümde tüten sevdam
seni hatıralara k/özlensin gülüm (Gly)

12*08*14*