Seni Her Düşündüğümde

Elim çenemde düşünürüm
Anılar geçer birer birer
Kimi hüzünlendirir
Kimi düşündürür
Kimi güldürür
Kimi ağlatır
Gelir geçer bunlar
Yine benliğime bürünürüm...

Ama seninkisi böyle mi?
Hayalinle çevrilir dünyam
Dokunamam.
Bir tül gibi sarar etrafımı
Çıkmak istesem çıkamam
Sesin çınlar kulaklarda
Başka ses duyamam
Sensizliğe bürünürüm...

Bir ateş basar uzvumu
Ateşinle yanar kalbim.
İçten yanmayla eritir.
Dünyam daralır
Gözlerim kararır
El, ayak tutulur
Nefes alamam
Cansızlığa bürünürüm...

Seni her düşündüğümde
Kalbim bir başka atar
Kendi dünyamdan ayrılmış
Bir başka alemdeyim.
Deprem olmuş gibi boşluklarda
Elektiriğe tutulmuş gibi yanmakta
Titremekte
Kendimden geçmekteyim...

Seni sevmek
Sevgiyi içte yaşamak ne kadar tatlıysa
Sensiz olmak
Sensizliği yaşamakta o kadar zor.
Yanmaz, kopmaz bağlarla bağlanmışsın
Ne kopabilir
Ne ayrılabilirsin.
Ehhh kalp dayanabilirsen dayan,
Nasıl dayanabilirsin?