Seni Okurken

Bir edebiyatçının kaleminden çıkan,
En güzel cümlelerinde yaşayan,
En güzel güzellikti benimkisi.
Belki de satır aralarında,
Duygularını en güzel yaşayan bendim seni anlarken.
Seni okurken;
İçinde eriyip kaybolduğum düşlerden uyanmak,
Ne çok zor olurdu bana,
Alamazdım kendimi o cümlelerden.
Bırakmazdım duygularımı yalnızlığa
Hiç bıkmadan okurdum seni, tekrar tekrar.
Her seferinde farklı duygular.
Bu kadar mı anlatır bir güzellik kelimelere?
Belki de sığmayan nice güzellikler ardında bekleyen,
Hem de noktası hiç konulmayan.
Virgülü eksik olmayan cümlelerde seni yaşarken.
Her sayfanın çevrilişinde önceki sayfayı kıskançlıklara boğan tümleçler.
Her sayfanın kendine ait özellikleri, güzellikleri
Ve bir önceki sayfaya kavgalar.
Ne de güzel eşi olmayan kelimelerde yaşamak,
Hiç yapmacıklara uğramayan sözcüklerle.