Seni Özledim Karadeniz

Beni kuşların kanatlarına koyun,
Götürsünler oraya, atsınlar toprağına.
O serin derelerinde akan su olayım.
İçindeki Sevdanın filizi Sarı gülleri vermeyen
Tarla Başlarındaki dikenler kadar acımasız,
Bir o kadar da kıskancım.
Tavrın ruhuma işlemiş.

Toprağımı özledim,
Feryadımı dinleyen dağlarımı da.
Kollarını açmış beni bekleyen
Koca pelit ağacımı da,
Nitekim Baba özlemi gibidir.

Koynunda sakladığın çiçeği,
Ayın yansıdığı suyunu özledim.
Hırçın dalgalarınla
Umutsuzluğumu boğuşunu özledim.

Ve
Bana vefa olsan sensin.
Bana ismimi veren de sen.
Varlığın soğuk ve hırçın bir deniz,
Seni özledim Karadeniz.
Ben o Hırçın sevgiliyi özledim.