Seni Özlemenin Vakti Gelince

Seni özlemenin vakti gelince
Sırılsıklam bir yalnızlık seçer beni
Kentin solgun yüzüne akşam inince
Sarı bir hatıra ezer geçer beni


Seni özlemenin vakti gelince
Tutamam ki kalbimi bir saniye yerinde
Ne olur gitmeseydin de
Ufalanan çakıl taşı olsaydım ellerinde


Seni özlemenin vakti gelince
Kuşlar çığlık çığlık geçer istasyonlardan
Bundandır kendimi raylarda bulmam
Bundandır her trenin bana çarpması


Seni özlemenin vakti gelince
Bende vakit çölde kum kadar bol
Sen gittiğin o kentte
Milyon kere milyon mutlu ol