Seni Özlerken

Seni özlerken
Perdeyi aralayıp baktım aleme
Gökten düşen sümbüller karanfillerle ıslanan toprakta kaldı aklım

Seni özlerken heyecanlarımı okşadım
Sihirliydi belki
Belki tekrar alevlenirlerdi
Bulamadım hiçbirini hissedemedim de
Kaybolmuşlar
Anladım
İçimdeki çocuklar öksüz kalmışlar

Seni özlerken eskilere daldım
Bir avuç su içtiğimi sanmıştım avucundan
Oysaki okyanuslar dolmuş içime
Şimdi boğulmaktayım

Seni özlerken sana sarıldım
Sıcak değildin eskisi kadar
Dolmuyordu sinem
Değmiyordu kalbin kalbime
Seni özlerken ben sessiz kaldım
Hıçkırıklarımın melodisiyle

Seni özlerken yağmur yağıyordu toprağa
Ben penceredeydim
Sümbüller karanfiller yağmalıydı
Yağdı
Bende ağlamalıydım
Ağladım