Seni Seni

Böyle sevmek var mıydı bu firkatin çağında
Aşkın kalbimde yaşar beklerim seni seni
Tek sana vurulmuşum güzellerin bağında
Gözümden hicran düşer beklerim seni seni

Düşmüşüm ocağına alemi hiçe saydım
Getirdim yüreğimi yalnızca sana yaydım
Rüyama gelir diye geceyi saran aydım
İçimde acı pişer, beklerim seni seni

Çare olamam dersin aşkın derdine gönül
Lâkin sözüm kâr etmez cefası olurmuş gül
Bu dumansız ateşin üstüne dökülse kül
Parmaklarımla deşer beklerim seni seni

Bozdağların karıydım çığ oldum yamacında
Eridim lava döndüm pare pare acında
İstersen son nefesi vereyim baş ucunda
Böyle yorgun ve naçar beklerim seni seni