Seni Sevebilmek Güzel Şey

Düşlerimden arta kalan gerçeklerin yarışıdır seni sevmek
Her biri diğerine kıyar, tek gerçeklik olan sana ulaşmak için.
Yüreğim kan revan ve yüzümde mutluluk tebessümü hakim
İşte o kadar gerçeksin sen.

Gerçekliğini yazıyorum düşlerime ihanet ederek
En ağır hüsranlarımın ve yine en doygun mutluluklarımın izleriyle
Sana uzatıyorum ellerimi benliğimi kurgusunda öldürerek
Tek arzum, seni yine düşlemek

Huzur sancıyor yüreğimde,
Çığlıklarımın aşka uzanan tınısında kayboluyor yalnızlık
Rüzgarın yapraklarla oynaşmasına tanıklık ederek
Yağmur meleklerine teslim ediyorum hislerimi,
Damla damla okşasınlar tenini..
Usulca söylesinler seni sevmelerimi.

Bil ki
Özlemlerim attığımız her adımda,
Buluştuğumuz her durakta,
Sevdiğimiz her yürekte bir...
Özlüyorum...

Birlikte yediğimiz o çin böreğinde,
Bana sevdirdiğin o Karamelli kahvede,
ve tadını unutamayacağım italyan makarnasında
Bir de bunca şeye renk katan gülüşünle seviyorum
Seni yaşamayı...

Tiyatro salonunda gülüşmelere karışan sevgi söylemlerimizde
Büyük adanın sonbaharı selamlayışında,
Buluşabilmek için söylediğimiz masum yalanlarla,
Seviyorum yüreğini..

Desem ki, yüreğin yüreğime değsin sonsuz akşamların koynunda
Gözlerimizin ışığında düğümlense aşk..
Son kez söylesek ayrılık şarkılarını,
yine gülsek..
yine sevsek..

Kirlenmeden yaşasak,
Kirletmeden umutlarımızı zincirlesek ömrümüze...
Düşünmeden düşlesek mutluluğu
Düşmeden sevsek birbirimizi..

Olmaz mı?