Seni Severken Aptallaşıyorum

Suskunlaşıyorum seni severken
Dalgasız kalmış deniz gibi durgunlaşıyorum
Çocukluğu bir tarafa bırakıp olgunlaşıyorum
Nedenini bende bilmiyorum ama
Seni severken aptallaşıyorum

Ve sen yine o köşeye oturup gülümsüyorsun
Kayboluyorum o hayal gözlerinde
Zaten ömrüm o gözlerin en derinlerinde bir yerde
Bana sorarsan yaşamımda sensin ölümümde
Ve ben yine sana bakıyorum
Saçmada olsa birkaç cümle kuruyorum
Ama söyleyemiyorum
Seni severken aptallaşıyorum

Aşkı istemiyorum hayatımda
Sen varken gönlümde
Aşkı koyacak yer yok hayatımda
Evet, belki senden kaçıyorum
belki gözlerine bakmaya da kıyamıyorum
Nedenini sorma söyleyemem
Çünkü bilmiyorum
Ben
Seni severken aptallaşıyorum