Seni Sevmekten Artık Utanıyorum

Bu arsız kalbim sana,hep sevgi üretiyor
Vurdum duymaz hallerin,hepsini tüketiyor
Gururum kırıldıkca , yüzüme tükürüyor
İnan seni sevmekten, artık utaniyorum.

Bin göle çevirmiştim,minicik akarsuyu
Bir vuruşta öldürdün,verdiğin her coşkuyu
Şimdi artık şairin,kapkaranlık boş kuyu
Yazdığım şiirlerden artık utanıyorum

Ellerimi kaçırsam ayaklarım yürüyor
Gözlerimi bağlasam,kalbim seni görüyor
Sevenin nerde diye,herkes seni soruyor
Hep tatilde demekten artık utanıyorum

Mantıgım unut diyor, gururum hep kınıyor
Rabbim beni demek ki,aşkın ile sınıyor
Kalbim söz dinlemiyor yaralarım kanıyor
Lekeleri silmekten artık utanıyorum

Ben çıkarsam kapıdan,aşkın girdi bacadan
Anladım kurtuluş yok, sapladığın kancadan
Her an kalbim ağrıyor,durulmuyor sancıdan
Yalancıktan gülmekten artık utanıyorum

Beni sevme acıma, inan istemiyorum
Hiç kimseye söyleme, çok rica ediyorum
Mahçup etme yeter ki, tek bunu istiyorum
Bıktım aşk dilenmekten, artık utanıyorum