Seni Unuttum

takvimler a r a l ı k bırakmış kapıyı
yürek temmuzda ısrarcı
içeri sadece rüzgâr giriyor
kifayeti dumur, iskele alabanda söğüş
toplanmış misketler
depreşik bunalım soluyor göğüs
tende kırık canlar kamikaze
mavi iki aspirin arasında uçuyor
bakışlar hapis, sızamıyor ızgaradan
demir kirpikli kafes
terki diyar etmiş tümceler diyalekti
gri kapsar ağıt
umut sancağın demirinde
yıkılmış bendi ekseninden kayık
doludizgin uçurum
sığınacak son k /a l em yine kağıt...


faydasız meditasyon
patlamış balonları,çocukluğun
darbeli çakılır şiire,imgeli fraksiyonlar
ardışık damgalar gibi iki ayraç arasına sokulur
üçü birden geçmiyor kağıda biri kayıp!
ölüm gibi duruyorsun artık avuçlarımda endeksim
Brütüs'le bir anılıyor içimde adın
uçamıyorsun artık kırık kanatlı pegasus
kamusal alanın yok artık
sakil barınaklara hazırla kendini
çiğnemem kendimi
sen bitmedin!
ben yoruldum
artık tükendim akar/suyum...



farazi tamlamalar kadar izbe basar topuklu makosenler
akte sığmaz oyun saatleri
kan kızılı kusar figürler
sakalları basan ter bile isyandadır
_can çekiştirme artık öldür!
bağırır gece yarısı ekspresi sokak n/aralarında
istemeyle kabullenme arası yoğun bakım görünür
_al şahsi eşyalarını boğazımdan
taşın artık
_aslında hiç şahsa söylenmiyordur_
atıyorum seni tümden zihnimden
ekvator halkasıyla yazdım ben hep adını
tersine dönüyor başım neden!



alışkanlık bir telepati olmalı
yaşamdan yana...
içinde sönmemişse telepatinin kavsı kibriti
yazılar geçmiyorsa yazılanın eline
sevda dinler mi masalları biricik
sen ortasına nişan alırsın yine
ama kenara kenara atar kendini heceler!
bana söyleme artık unut diye
o kadar kolaysa kendin göster...



yazdıklarımda yaşama artık
onca büyük sözü şimdi çek aklının garajına
git...
alışmaya alıştır kendini
alışamadıkların yine benimdir
pimi çekili geceler sana kalsın
termini gecikmiş bombadır bir nevii
ben yeterince ezberledim
ki;
bu olsa olsa yalancı mavi saadetidir...



beyaz dalgalar varmadıkça yerine
mavi ,beyazı sadece emanet doldurur
hiç bir açlığı doyurmaz uçuk günceler
yürekten boşalanlar beyne sığmaz nedense
akıl almaz bir oluşumdur
ondan ayrılıklar, hep tersinden okunur!

seni unuttum demek
hâlâ sendeyim demenin en yalancı yoludur...





ToprağınSesi