Seni Yurdum Sayıyorum
a.
özlemimsin, ömrümün biricik sığınağı
zakkum örneği günlerden sokuldum sana
lekesiz duygularımla, aşk inancımla
ellerinin aklığına sokuldum
mâviş bakışlarının tam ortasına
-isyancı bir yürüyüşle gelerek
mâviş bakışlarının o sonsuz atlasına-
alevimsin, şiirimin şifâlı şelâlesi
yaşamak kokulu gül ağacımsın
şuramdasın: göğsümün sol tarafında
fışkırdıkça fışkırıyor hürriyetimiz
nasıl mı, nerde mi diye sorarsan
insanca, göz göze, elbet diz dize
mutlu bir çılgınlığın tam ortasında
direngenlikle dolu, umutlara sarılı
yakışıklı bir mevsimdir yaşadığımız
adına kış desinler, ne çıkar sanki
bilmeyen var mı hâlâ: senin ilkyaz olduğunu
güldüğünde yüzünden güller düşürdüğünü
eğilerek usulca, yumuşak bir öpüşle
saçlarını şehvetle döktüğünü alnıma
b.
kasabalar kentler ne, seni yurdum sayıyorum
anka kuşunum işte: dağında, bayırında
daha ne söyleyeyim, anlamayana!