Senin İçin

Ne çok beklemişim seni
Ne çok çizmişim simanı duvarlara
Ve ne çok sevmişim
Beni sevmeyişini !


Çıplak gecenin içindeyim
Umarsız sevişlerim sevişirken yalnızlığımın terinle
Dudağıma yapışan iki kelime seni seviyorum !

Gözlerim prangalara çarpıp
Saçlarım rüzgârla oynaşırken
Dilim adına aşina olmuşken
Ve aynanın yüzüne bakamazken gözlerim
Suretimin pisliği masumluğun gölgesi olmuş

Ah sen !
Anlasaydın yüreğimde yanan ateşi
Cesaret etseydin çıplak yüreğini yüreğimdeki ateşe
Gecelerin zindanlığında
Kayıplarımın sebebini sualsizce anlardın

Gün ışığına muhtaç tenim
Acıya bel bağlamış yaşım
Sigara dumanında eski bir nefesim
Kırık düşlere muhtaç bir dilenci !

Ömrümün son deminde sallanıyor yağmalanmış umudum
Gözlerim devriliyor uçurumun kenarından
Unuttum diyen dilim kanıyor
Yine asiliğin kaybedişine asılmış kazanılan yarınlar
Ertelenmiş dünlere adanmış sur'un sesi
Ömrüm ömrüne emanetken
Ömrüne başka ömür değmiş !

Ah ben !
Her şeyden vazgeçmişken
Tüm renklerim siyaha çalarken
Güneşimi yitirmişken
Yaşamımın güneşi
Gözlerimin ışığı
Siyahlarımın rengi olmuştun !!!

İçim sus kan akıtma geceye
Yakamozları köreltme ay'ın perdelenmiş yüzünde
Kirpik arkasına sakladığın dünyana el sürdürme öfkenle
Ah içim sus susta
Umutlarım koşarken gecenin parıltısında
Her şeyi yakayım yıkayım ve gideyim !


Yine yalnızlık
Yine yaş
Ve yine gece


Şimdi ben sensiz gidişlere yelken açtım
Sessiz pes edişlere boyun eğmekteyim
Şimdi ben yılgınım
Şimdi sen yoksun
Senli ama sensiz yollara
Gebe ayaklarım...