Seninle Büyümek
mor bir uğultu
şafak vaktinin renkleri
boğazın dibi
durgun bir uyku
toplanmış kuşlar görüyorum
sarıya terk ederek ağaçları
göç ediyorlar
her tepesi kederli
şehirden uzaklaşıyorlar
yağmur sığırcıkları çıktı
yağmur kokusu sardı şehri
kalbim seni bulmalı
yağmur yağıyor
sokaklara çıkıyorum
rastlarım diye gün boyu gezdim
yalnızlık yağışı bu yağmur
üşüyen saçlarını düşünüyorum
yalnızlıkla yürüyorum
ıslanıyor hayallerim
nisan yağmurlarıyla
tanıştık biz
beni düşünüyor mu ?
kirpikleri uyuyan sevgilim
senin için şarkılar seçiyorum
sonunu getirebileceğim
bir şarkı bilsem
ah söyleyebilsem
bir rüzgara binsem
düşlerimi görsem
gece gelse
yıldızları sevsem
gündüz olsa
kırlara çıksam
toprağa uzansam
bir aşk ekebilsem
onunla büyüsem
sonra ölsem …
24.02.2021 / çengelköy
haklısınız galiba tereddütler gel gitler med cezirler endişe ürkeklik korku ...vb hepsi hücumda,en iyisi benim sadık yarim kara topraktır dramı içinde ötelere bırakmak, yorum ilgi fikşir için teşekkür ederim .
'Azrail gelmiş de can talep eyler Benim can vermeye dermanım mı var' diyordu Karacaoğlan. Henüz değil diyor şiir, derde derman bir aşk büyümeden yalnızlık toprağında. Güzel şiir için kaleminize sağlık, sevgiyle..