Seninle Olmak Daha Güzel

B/ak seni sevmek kadar
seninle yaşamak daha hoş
ve güzelliğine cihanda değer bulduğum
seni ne kadar sevdiğimsin güzelim

oturup doyasiya bir şiir yazamadım
boyuna gözüne b/akarken
sensizliğin varlığna sayılınca
geçmişin uzun yolları hatıralar tazelenir
dalıp dalıp gittiğim yıllara uzadı gönül fermanım

bir bakışına iki kaşın arasına
doya doya
bakamadım yüzün rengine dalıp sonsuzluğun adı
hasretine düşen gönül acılarım gitmekle bitmiyordu
işte ben seni öyle sevdim gözüm

şu dünyanın çarkı bozuk düzenle yürüsemde
ne çaresini buldum nede derman beni yad eyledi çoğu kez
ben seni umudun kol gezdiği
acılar içinde yüzen gülüşlerini sevdim

ben senin korkulan acılarını yetmezliğini
yüzdüğün denizin dalgalarına yenilmeyişini sevdim

gülüşünü sevdim
doruklarda haykırışını sesini sevdim
ben senin türkünü
kavgada direncini
duruşunu gülüşünü sevdim

ben senin ruhunun sevdim
her kuşun hasret saldığın özlemini
gözündeki bakışını sevdim

doyasıya yokluğunda var olmasına
her bir nefes çekişini
hasretliğini özlemini sevdim

bir adım ilerde deniz içinde
deniz kızı gibi kıyıya uzanıp uyuşunu
ona bakmakta hiç bıkmadım
uyuduğun denizin maviliği kadar
kaldırmaya hiç gözüm tutmadı

ve kıyamadım uyanışına bile
kaldıramadım günlerce bakmaya doyamadım
kıyamadım kaldırmaya günlerce
ben seni sevmekten çok seninle olmayı sevdim

08*07*14*Karataş*