Seninle Ölmek

Ey sevgili
Ölüm hazan yapraklarından dökülen çiçek gibidir
Bazen tek bazen çivter çivter dökülür
Kumsalda göğsüne yaslanmak gibi
Sevinçten ağlamak gibi.

Ana sütü emer gibi
Emse de toprak bizi
Torosların eteğide sarp yamaçlara gömsünler ikimizi
Toprağın ceseti sevdiği gibi severim seni.

Seninle ölmek
Cennet kapılarında Yunus'un ezgilerini dinlemektir
Yeniden dirilmektir
Sevda da direnmektir

Ah sevgili ah
Dünyanın tapusunu almaktan ise
Seninle ölmek Aslı'yı güldürmektir

Bu gece Azrail'in ayağına gül serdim
Hayallerimi rüşvet verdim
Seninle ölmek,Azrail'i ödüllendirmektir
Kerem'i sevindirmektir.

Ah sevgili ah
Sensizliğe öldüm ama
Sensiz hiç ölemedim
Seninle ölmeyi sevdiğim için...