Senlik

Bugün varlığına değil yokluğuna yanıyorum
Geceleri ay ışığı altında, sabahı gözlüyorum
Güneşsiz sabahlarda dertlerimle yol alıyorum
Ve birden hayallerinle kendimi buluyorum

Şehrin gürültüsünden uzakta bir yerde kalbim
Kim bilir nerede bende bilmiyorum
Dalıyor birden gözlerim;
Ve seninle birden kendimi buluyor gibiyim

Sisler arasında kaybolmuşum nerelerdeyim?
İçimde sen bu kadar dolmuşken?
Fırtınalara mahkûm olup gider miyim?

Pınarlar akarken gönlümün sevdasında
Kahve gözler hitap ediyor adeta bana
Birden sevgi seli taşıyor bağrımda
Ve birden senliğin beni cezbediyor bir anda