Senmiydin

Gece saat üç,
Ay bulutlar arkasında,
Yıldızlarsa gecenin,
Karanlığını aydınlatmakta,
Kapımın zili çaldı,
Uykuya dalmadan ben daha.
Yarı uykulu,yarı uyanık,
Açtım kapıyı saftirik saftirik.
Kim ooo bile demeden.
Gelen kimdi,neydi,
Hırsızmıydı,inmiydi,
Yoksa cinmiydi.
Gecenin o sessizliğinde
Bir baş duruyordu karşımda,
Gecenin verdiği zifirle,
Siyah bir palto içinde,
Siyah uzun saçlı bir baş üzerinde.
Kimdi ve ne istiyordu,
Gecenin bu saatinde.
Daha söze başlamadan ben,
Titrek bir ses tonuyla dedi ben.
Ben dedi;
Hani bir zamanlar sevmiştinde,
Ona ne değerler vermiştinde,
Onun her sözüne,
Her yaptığı şeye boyun eğmiştinde,
Ve sonunda terkedilip,
Sırtından vurulmuştunya,
İşte o değer verdiğin,
Herşeyine katlandığın,
Seni sırtından vuran,
İşte benim ben.
Şaşırdım ve afalladım,
Ne istiyordu bu saatte benden.
Dur hiç sorma dedi,
Önce içeri al sen beni,
Anlatayım sana bütün çektiklerimi.
İnsanlık ya aldım onu içeri,
İkramda bulundum,
Sıcak bir çay,
Ve şefkatli bir sevgi,
Anlattı yaşadığı bütün gerçekleri.
Dinledim,üzülmedim değil,
Üzülmek birşeyi değiştirmiyorki,
Zaman herşeyi geri getirmiyorki.
Ve dedim senmiydin,
Gerçekten sırtıma kara hançeri,
Acımasızca saplayan o deli.