Sensiz Ateşlere Verdim Geceleri

Çok sesli bir düete benzerdi slüetin
Gözlerinin ayı kıskandıran ışığı vururdu
Polenleri dökülmüş çiçeklerde gezinen
Arılar gibi saklılarında özünü içerdim.

Her başlangıç, yeni göz atımıdır takvimlere
Aşk ki, gizli bir gölge gibi sokulur yüreklere
Hesapsızdır o, ansız gelir kırlangıç yelleriyle
Zamansız eser, uçar gider kuş sürüleriyle.

Gün batımlarında kaldırıp başımı, bakarım güneşe
Afyon bakışlı bir kız gözlerini dikti günlerdir içime
Kimi sakin bir dizede, kimi fırtınalarla gelir yüreğime
Bunun için gökyüzünü sererim ben, geceleri üzerime.

Lacivert bir gökçe yansıyor alışkanlığın, yönüm aşk
Mevsim lal, hüzünlü bir şarkıdır belki de yaşamak
Kendi dalından ayrılınca insan, utanıyor yaprak
İliştim yüreğine dağ gülü, eğil de şu yarama bak.

Dünler yitti, terledi elimizde bugünün bileti
Kanımızda öfkeli, hareli bir sonbahar şimdi
Doldurduk yamalı göğüslerimize hüzünleri
Avuçlarımızı terleten aşk mevsimi bitmedi.

Masallar yazıyorum şimdi sana gülüm
Tılsımlı bir aşkın müzikalleri var içinde
Sensiz ateşlere verdim bütün geceleri
Yaşanmamışlığın kapısını itiver ellerinle.