Sensiz Fırtınalarım

Senden önce de yaşardım,
Toy, bir garip,
Öksüz bir çocuk gibi,
Sevgi nedir bilmeden.

Senle fırtınalar yarattık,
Dünyayı kattık önlerine, yaşadık,
Günleri geceleri,
Çok sevdik çok.

Hatırlar mısın?
O sahili, kumları,
Ayaklarımızın altından kayarlardı biz koştukça,
Yaz geceleri.
Bir de o kayayı hatırlar mısın?
Sarmaş dolaş şarkılar söylerdik hani,
Her yağmurda ıslanırdık ya.

Dalga silerdi yazdığım ismini,
Bir koşuda yeniden yazardık el ele,
Gene silerdi.
Gene yazardık üşenmeden.
Ama yüreğimden asla silemezdi.

Senle dopdoluydu gecem gündüzüm,
Senle coşkuluydu geçen günlerim,
Senle bal tadındaydı her doğan sabah,
Senleydi karanlığın korkusuzluğu,
Yaşamak senleydi hayatı dopdolu.

Hiç hesap etmemiştim ya sensizliği,
Seni benden alacak ölümü,
Gömecek sessizliğe dünyamı, lâl edecek dillerimi,
Öldürmeyecek, süründürecek.

Konuşmuyormuşum, gülmüyormuşum,
Sevemiyormuşum kimseleri,
Donukmuş bakışlarım,
Sana gelmek istiyormuşum,
Rüzgârlara gülüyormuşum, yağmurlara da,
Fırtınalarım yokmuş artık.

Artık sen yoksun ya,
Senli fırtınalarımdan eser kalmamış.



10.08.2009.Sarıyer