Sensiz Ne Çok Yoksunum

"sensiz ne çok yoksunum

 düşmez kalkmaz bir şiir alt tarafı

bu kadarı fazla değil mi sence de

nefesimi tutuyorum

kalbimde ölme diye"

uslu bir kız çocuğu gibi sessiz

tay tay adımlarla

vura vura kaldırımlara

emirgan'dan aşağı

aşiyan açıklarında

majör çığlıklar atan martılara inat

yazmaya çalışmak seni satır aralarına...

evet;

bu kadarı fazla

rüzgara bıraksam bedenimi

yüzüm volkan gibi

soğumaz tenim

avuç içlerim yanar hala...

senli türküler söyler dilim

he unutmadan

ağlamıyorsam vardır bir bildiğim

boşuna değil bu kırık yüz

yoksa 

aynalarda yansıyan ben değil miyim?

yorgun göz kapaklarına direnen gözler

kirpiğin intiharı mı?

kime sorsan yaralı

kime sorsan sevdalı

neler anlatır peki  maşuğun sustukları ?

geriye ne  mi kaldı ?

zaman aşımı bir aşkın kırık parçaları

not;

şimdi sızlar anılar

uykular firar

ne öyküm ne sevdam şiirler de yazdığım kadar...

mesela

geçen gece yüzüne takıldı aklım

inanmazsın 

yoksunluğumdan utandım....