Sensizim

Göklerdeki karanlık daha da arttı.
Belki güneş kendini gösterdi ama,
Sensizken iyice karanlık oldu yarınlarım.
Her uyandığımda arkamdaki sesler konuşur oldu.
Hayatla baş başa bıraktı bizi Aşk.
Yanlızlığı arkadaki yalancı seslerle bastırdı.
Sonra da acıyı daha da arttırdı.
Her şeyin acı sonunu buldu bilim adamları.
Ama çözemedikleri tek şey sadece Aşk'tı.
Ne anlatılırdı ne de görülürdü.
O sadece içimizdeki yararlı bir virüstü.
Gidince acı veriyordu.
Fakat kalpteki iz hep kalıyordu.
Doktorlar onu ne alıyorlardu,
Ne de içimizden söküp alabiliyordu.
Alsalardı belki de sen bile gidecektin,
Bu kalpten sessiz ve sakince.