Sensizim

Ah!
Canında büyütenim
Yüzüme düşen yokluğun
Nasılda öksüz yanımı resim ediyor.
Yokluğunun hüznü bulaşmış hayat denen zamana
Artık hiç bir şey açıtmıyor yokluğun kadar
Öyle dillendi ki sensizliğim
Sol yanım çığlık çığlığa
Seni söylüyor
Seni ağlıyor...




Bir bilsen nasıl özlemişim annem!
Sesini
Kokunu
Bakışını
Gülüşünü
Büyüdüğüme bakma daye
Ben hâlâ sana çocuğum
Hâlâ sana hasret
Yokluğunda deli divane
Dönüp dönüp içine ağlayanım
Kanadı kırık bir serçe gibi
Sahipsiz
Ve sensizim...