Sensizim Bugünden Sonra

bugün sensizliğe çalıyor saatlerim
gece sensizliğe sarılıp
gündüzüne uyanıyorum senin
kahvaltı soframı süslüyor yokluğun
olmayışın oluyor çayımın demi
yakıp geçiyor aklımı, yüreğimi, bedenimi...
ekmeğime tereyağını artık sürmeyişini bilmek
bana çocuklar gibi artık bakmayışını bilmek
ah, ateşim köz olup kül eyliyor beni

bugün sensizliğe açıldı balıkçı teknekleri
her ağa takılan balık, sensizliğin haberi
dalyanlarda bağırıp uçuşan martıların deliliği
her şey sensizliğin habercisi

bir pazar günü, sensizliğe derin bir nefes alıyorum ölürcesine
elini tutuup gezindiğimiz yollara koyuluyorum
yoksun artık, her adım başı sensizlik
elma şekeri satan satıcılardan alıyorum, tatlıya katılmış sensizliği

bilemedim bir gün sensizliğe uyanıp, artık öyle geçecek günleri
daha doğrusu düşünemedim
aklımın kıyısana hiç yanaştırmadım böyle bir düşünceyi

bugün sensizliğe yazdım, kalemimin mürekkebine ne gelirse
her harfin kelimeye bağlılığında
sensizliğe mahkum ettim cümleleri
yordum kalemimi, şiirimi bugün

sensizim bugünden sonra
hep sensiz...