Sensizken Ruhum

Kenarda bırakılan namelerden ,
Geriye kalan ne oldu...
Hazan yaprakları gibi,
Gözyası kaldı gönlümde.
Sensizlik ile boğuşurken ölüm geliverdi.
Yanlız kaldım yine sensizliğinle,
Issız sokaklarda,
Islak gözyasları birikti arsız gönlümde.
Birçare gönlümde adından eser kaldı yıkık,
Ömre bedel askın vardı.
Ama oda terketti,
Yanlızlığa çığlık atmak zorundayım şimdi.
Sensizim,sensizim...