Sensizliğe Alıştım

Unutmadım desen de unuttun biliyorum;
Geceler yüreğimi avutmaya çalıştım...
Nasılsa döner diye bekleyip durma artık;
İnan ki sana değil sensizliğe alıştım...

Karşımda kahkahayla durup gittikten sonra;
Yüzüme kapıları vurup gittikten sonra;
Kalbimi hiç yüzünden kırıp gittikten sonra;
İnan ki sana değil sensizliğe alıştım...

Nasıl geçer bu ömür böyle kederle, gamla;
Başladığın bu işi artık bu gün tamamla;
Düşerken kirpiğimden gönüllü iki damla;
İnan ki sana değil sensizliğe alıştım...

Ağlıyorsam sanane, dert benim keder benim;
Alnımda satır satır yazılan kader benim;
Hüzünler gece başlar güneşle biter benim;
İnan ki sana değil sensizliğe alıştım...

Yeter artık kapanmış kapıya vurup durma;
Düşünme olanları aklını fazla yorma;
Üstüme düşme artık nedenmiş diye sorma;
İnan ki sana değil sensizliğe alıştım...

08/06/2011
Saat: 17:29