Sensizliğe İsyan

Bir sensizlik dumanı çöker üstüme,
Gündüzüm, gecem kararır gider.
Bir hüzün, bir keder göçer gönlüme,
Tüm yeşil yapraklarım sararır gider...

Hasretin,karanlık bir kabûs gibi,
İnsafsız ! Bir ışık yaksan, ne olur?
Nasıl yenerim şu sensizliğimi?
Şu garip gönlüme aksan, ne olur?

İnan ki,çok ama çok özledim seni,
Verdiğin sözleri tutsan, ne olur?
''Sildim artık'' defterden desem de seni,
Kazımışım kalbime, silsem ne olur?

Gel artık, bekletme yeter, dinsin şu acım,
Hasretin her gün büyür,dağa dönüşür,
Sensin benim derdim, sensin yine ilacım,
Kalbimin gözyaşları sele dönüşür...

Hayır! Hayır! İnanmam artık o tatlı sözlerine,
Kaçıncı ilkbahar bu sensiz geçen, kaçıncı yaz?
Son defa bakarken o zeytin gözlerine
''Ne olur sevgilim,'' demiştim, '' sıkça yaz ''

Anlayacaksın,bir gün belki beni, sen de,
Gelir mi sevgisiz geçen zaman bir daha geri?
Aşkımı, ümitlerimi,heşeyimi bulmuştum sende,
Kuru yapraklar gibi savurdun beni,,,

Dertliyim, batar bağrımda her akşam güneş,
Bodrum cennet olsa ne olur?
Olmadıktan sonra sen artık bana eş,
Yaşasam ne olur, ölsem ne olur?

Tasalanma Aslan'ım, Hak bilir seni,
Şükret sen ona, güzel günler yakın,
Takdiridir herşey onun, üzmesin seni,
Ona isyan etmekten mutlaka sakın...