Sensizliğin Ertesinde

Bana sen lazımsın hep bu vakitler....Bir de şarap tadı, dudaklarıma......

Gözü dönmüş şu zaman, katlederken her anı
Islanmış gözlerim var, hüzün yüklü yağmurla
Duygularım kan revan, fethederken cihanı
Düşüncem oynaşıyor, yerde suskun çamurla

Ayaklarım altında, kayıp duran yıldızlar
Ay ışığında mahkûm, edilmiş hayallerim
Ve insanlar, çevremde benim gibi yalnızlar
Tutuyorken sen diye, yokluğunu ellerim

Ki ellerim elinden, el almamış, nasipsiz
Gölgelerimiz suda, boğuşurken sarhoşmuş
Şimdi sularda yanmış, hatıralar sahipsiz
Ve sensiz geçen zaman, hayat gibi nahoşmuş

Şu gökyüzü, bu toprak; ıssız vadiler ve sen
Ressamsız bir tablonun, imzasıydık ikimiz
Her şey siyah, yalnızca; geceye beyaz desen
Teninmiş; yıldızlara, söyleten ?Bu dengimiz...'

Senin gövdeni tutmuş, düşerken dehlizlere
Her rüzgârla savrulan, yaprak misali gönlüm
Meğer renk veren o'ymuş, semaya denizlere
Gözlerindeymiş hayat ve gözlerinmiş ölüm