Sensizliğin Gecesi...

yine yanımdasın hayalinle bu gece
sessizliğim çığlık oluyor sensizlikte
karanlıklar yine acısıyla gösteriyor yüzünü
odamın camına vuruyor yağmurlar
yağmurlar bile ağlıyor bu halime
yokluğun vuruyor kalbime

bakta gör ne haldeyim
gün yüzü görmez oldu gözlerim
güneşler doğmuyor benim dünyama
yokluğun güneşi bile küstürdü
göstermiyor kendini bana
yıldızlar parlamıyor artık
ay çehresini göstermiyor
sen yoksunya dünya bana dönmüyor

buz kesiyor bütün vücudum
kanım donuyor
sensizlik içime işliyor
ne yüreğimin fırtınası diniyor
ne gözyaşlarım duruyor
bu nasıl yaşamak
sanki her an ölüm geliyor

güneşin doğmasını
dünyamın aydınlanmasını bekliyorum
sen yoksun diye
karanlıklarda kalıyorum
üşüyorum korkuyorum
her yanda seni arıyorum
ama sadece hayalini görüyor
hayalinle avunuyorum
bak işte gör
sensiz nasıl yaşıyorum