Sensizliğin Masalı

Yar ben sensiz bu zalim hayatı neyleyim,
Yüreğim yanmaz mı sensiz bu dünyada?
İçim parçalanıp kan ağlamaz mı?
Bırakma beni sakın bırakma
Sana sensiz yaşayamam dedim,
Sen olmazsan yüreğimde
Kıyarım bu cana yar,
Kıyarım...
Beni anlıyor musun?

Sensiz hiçbir şeyden tat alamıyorum
Baktığım her yerde
Duyduğum her seste
Senden bir iz arıyorum
Gözlerim bomboş bakıyor artık
Sadece bakıyor görmüyor etrafında olup bitenleri
Gece gündüz kan ağlıyor
İstiyor senin o güzel gözlerini
Hayalin bile avutmaya yetmiyor artık beni
Sen yoksan kör olsun bu gözler neyleyim

Sensizken güneş hiç doğmuyor sanki
Sensiz geçen her an her saniye ızdırap gibi
Ne kadar uğraşsam da gülemiyorum eskisi gibi
Deniyorum eski halime dönmeyi
Ama olmuyor
Sen giderken kalbimi de götürdün
Kalpsiz birinden başka ne beklenir ki
Robottan bir farkı kalır mı?

Sensizlik hapsetmişken benliğimi
İstemiyorum ben senden başka hiç kimseyi
Sen dönmeyeceksen geri
Ya geri getir kalbimi
Sil bendeki seni
Ya da al hançeri
Öldür beni
Zaten sensizlik ölüm değil mi?