Sensizliğin Şarkısı

Cemreler sürgün
Mevsimler yorgun
Kuşlar lâl
Güller küskün
Bütün Dünyayı ısıtan Güneş
Neden içimi ısıtamıyor?



Yitik zamanların ağırlığını taşırken nefesim
Anılarımı örtüyorum
Uçsuz bucaksız yokluğuna
Bestelenmemiş bir şarkı gibi öksüzlüğüm
Umudum solarken uzak şehirlerin hüzünleriyle
Yolu sana çıkıyor tüm dehlizlerimin
Melankolik bir kara delik gibi büyürken içimde
Her şeyi yutuyorsun
Ne varsa masum olan
Çırpınan benliğimle birlikte



Nadasa bırakılmış sevdamın
Valizler dolusu yorgun çığlıkları var şimdi
Menzili bilinmez yolculukların
Müebbet forsası oldum artık
Sırtımda zihnimin kırbaç gibi şaklattığı zehir zemberek sözlerin
Sevda türkülerine yaslansa da umutlarım
Her bir takvim yaprağında biraz daha harlanıyor cehennemim
Gelecek günler benim için sadece bir hüzün kervanı
İzbe köşelere emanet ettiğimden beri düşlerimi
Çiçeklerim kokmayı unuttu çoktan
Hayalin düşerken yine gözlerimin payına
Birer nota olup her bir gözyaşım
Sensizliğin şarkısını çalıyor inadına