Sensizliğin Şiddetli Sarhoşluğu?

Sensizliğin Şiddetli Sarhoşluğu?

Bir krizin daha eşiğindeyim
Gözlerim kararıyor, ellerim titriyor
Vurup, kırılacak cinsten kabardı duygularım
Şiddet istiyor aklımın ucu,
Sıkışıp kalmışım, gözlerimde hasret kaldığım uyku
Doğduğum gün, ölüm burcu.

Beynimin her zinasında, sana yönelmek istedim
Kaybetmek seni, kendi içimde,
Seni okumak, önemli bulup altını çizmek
Ve her cümlesinde kendimi bitirmekti tek derdim.

Şimdi gönül hutbende kimler vaaz veriyor
Önünde senin için kimler namaza durmuş?
Bir bardak suyun rakıyla sevişmesi, nasıl kafamı güzelleştiriyorsa?
Senin dengeme rekabetin de o derece şiddetli olmuş.

Artık zoruma gidiyor hayat, nefes almak marifet olmuş
İçki teselli değil ama oda gelip beni bulmuş
Belki ömür biterse dertler son bulurmuş
Belki de yaşamak zaten sarhoşlukmuş.

Kulaklarımı yırtarcasına bağır bu gece yüreğim
Hıçkır, ağla, parçalan, yan! Susma kalbim.
O kadar dolusun ki biliyorum, içinde mutluluğa bile yer kalmamış
Kopar kendini, boşalt içini, rahat görsün benliğim.

Not:
Bu şiirimi hangi ruh haliyle nasıl yazdım bende bilmiyorum. Belki de bilmek bile istemiyorum?