Sensizliğin Şiiri

Gecenin karanlıgını koynuma aldım
Güneş olupta doğarsın diye
Rüyalarımı kabus yapdım
Uyandıgımda yanımda sen olursun diye...

Kalbime tertemiz bir sayfa açdım
Kalem olupta yazarsın diye
Aşkımı güllerle donanmış bahçe yapdım
Gelipte içinde gezersin diye...

Sevdamı çölün ortasında su yapdım
Yolun düştügünde kana kana iç diye
Ruhumu sana gönderdim minigim
Seni koruyup kollasın diye...

Gönlüme rengarenk çiçekler ekdim
Koklayıpta içine çekesin diye
Bütün yollarında sadece ben varım
Aradıgında kolayca bulasın diye...

Unutmayı unutturdum,senle dolu seven kalbime
Gittiginde seni unutmasın,unutamasın diye
Mezarımı kendi ellerimle kazdım gülüm
Yoklugunun acısına nasılsa katlanamam diye...