Sensizliğin Tablosu

Kapanıyor gözlerim
Bir sis dağları, merceklerimde
Derin bir nefes daha alıyorum
Boğuluyor içim
Sensizliğin tablosunda
Perdeleniyor suretin bulutlarla
Kentimin ıssız sokaklarında
Arnavut kaldırımı taşlarına
Vuran ayak seslerim
Yalnızlığın notaları kulaklarımda
Toz misali havaya karışıyor sevdam
Verdiğim nefesin buğusunda
Ölümüne ramak kalmış kelebek gibiyim
Çığlık çığlığa feryat ediyorum
Âmâ oluyor sana
Gözlerim...