Sensizliğin Tam Ortasında

kimsesizliğin iftar sofrasındayım
aslında herkesler buradalar...
sensizliğin tam ortasındayım
inan bana kimseler yoklar...
bilinmez bir efkardayım
sessizliği yırtan çığlıklarım var...
geçmiş darmadağın ,anılar bölük pörçük
tuttuğum bir el vardı tek hatırladığım,
eskilerden ...
tatlı mı tatlı birde tebessüm vardı,
hüznünün yaşını yeni sildiği yanaklarında...
evet hatırlatıyor dizlerimin acısını düştüğüm o bmx bisiklet...
geligeli veriyor yeni yeni aklıma
ikindi ezanının sarılığı,
ve annemin sepette saldığı üst demlikteki terkoz suyu hafif bulanık...
yetiştiremediğim okul harçlıklarım , evlat acısı gibi
yokluk vardı unutamadığım geçmişten,
ama sen vardın herşeyi tamamlayan be güzel annem...
şimdi tüm varlıkları yok eden yokluğun...
inan bana bu günler daha da azdırıyor sensizliğimi
içimi yiyor içim,
içimde patlıyor gidişmelerin,
öksüzün notlarından çıkan eksiz notlarda yazan tek gerçek
üşüyor ellerim...