Sensizliğinde
bir kuş misali uçmayı bekledim hep,
kanatlarımla rüzgarımı savurabilmeyi
konmayı yüreğine usulca,
sabrettim,
gün gelecekde
kavuşacağız diye
sabırlar tükendi
içler acıdı
gözler doldu yokluğuna
mutluluk sadece çocuk gözlerinde kaldı,
aşksa iki kuşun sessiz ötüşünde
yağmurlar yağar
fırtınalar kopar oldu yokluğuna
yollar sınırsız
sofralar katıksız
kalbim sevgisiz
kimsesiz kaldı
sensizliğinde
güzel bir anlatı yüreğinize sağlık👑
Sensizliğin coğrafyasına soluğumu izbe iz bırakırken
gecede arzu endam eden yıldızlara savurdum ömrümü..
sen ilkin sonu sensizliğim..!
nerden bilirdim ki,
gün gelecek yokluğuna tutsak olacak benliğimi...
kutlarım..
yazmaya devam...👍
çok ama çok güzeldi içten yazılmış yakıcı bir şiir olmus tebrikler...👍👍👍