Sensizlik

sensizlik seni sensiz yaşamak...
hasret denen acı çorbadan tatmak...
acıda olsa yinede kalbimi doyurmak hayalinle...
sensizliği yaşamak zorunda kalmak çok zor ey sevgilim
geceleri gülüşünü görmeden uyumaya çalışmak
elimde elinin sıcaklığını hissedememek
geçmek bilmeyen zamana isyan etmek
sensiz o kadar üşüyorum ki
dünya yansa bedenim yanmaz diye düşünüyorum
bitmek bilmeyen isteklerim ve arzularım boğuyor beni
ölmek kolay olurdu yaşadıklarımın yanında...
bu hasretin biteceği ümidi hayata tutunmamı sağlıyor
aydan düşmüş bir parçasın benim hayatımı aydınlatan
ömrüm boyuncada böyle olacak...
senden bir can parçası dünyaya gelene kadar
tek tanem, inci tanem,ay parçamsın... seni seviyorum...