Sensizlik

gidişinle, bir çift kuş canlandı yüreğimde.
çıkmak kaçmak istediler kafesinden.
çırpındılar, gitme beni bekle diye haykırıp
kan revan içinde kaldılar.
boşunaydı uğraşıları
ne onlar kafesini aşabildi
ne de sen onları bekledin
bense ağzıma kilit vurulmuş,
tüm azalarım donmuş, sadece seyirdeydim.
uçtun, gittin o bilinmezliklere.
gidişinle canlanan kuşlar senelerdir hala kafesinde
şimdi kanatları kırık, boyunları bükük, yaralar içinde.
sessizlik kara bir bulut gibi çöreklenmiş
çaresizlikle kurtarmanı beklemede
bir gün geleceksin, kurtaracaksın elbette.
alıp götüreceksin onları da gittiğin bilinmezliklere...