Sensizlik

bu gece de yanlızlık var başımda
TaTLı BeLaM
her zaman ki gibi yine yanlızım
odamın 4 duvarı senin hayalin
gözlerimin önünde o güzel yüzün
sensizliğe yine lanet yağdırıyorum
bu gece de yanlızlıkla savaşıyorum
ama her defasında yenik düşüyorum
sensizliğe de yanlızlığa da
ne yapacağımı şaşırıyorum sanki
sanki yaşamıyorum yada yaşıyorum
yaşıyorsam neden ölü gibiyim
neden her yerim buz gibi
eğer yaşıyorsam nerdeyim
hangi karanlığın içinde yada
hangi aydınlığın ortasındayım
neden sensizlik bilmece gibi
hiç çözümü mantığı olmayan
birşey bu sensizlik
kendimi ne zaman arasam
hep sensizliğin ortasında buluyorum
neden sensizlik bu kadar zor
neden sensizlik beni hayata küstürüyor
neden acı verip canımı yakıyor
neden hasretinle baş başayken
zaman geçmez
neden hep olduğu yerde kalır ki zaman
neden hep sensizliğin içinde boğuluyorum ki
neden hiç ulaşamıyorum sana
her gece sensizliğe doğru
koşuyorum hiç yorulmadan
ama bulamıyorum seni
sonra yavaş yavaş uyanıyorum
sensiz olan hayatıma gözlerimi açıyorum
hiç istemeden...
sonra;
yine gece ve ben daha çok daha çok daha hızlı koşuyorum
sana doğru ama yine bulamıyorum
anladım ki;
ulaşılmazımdasın benim...