Sensizlik

Ne savaş günleri
Ne de dostların hiyaneti
Ne açlık
Ne de yokluk
Benim korkularım olamadılar

Ben sensizlikten korkuyordum
Sen
Sensizliği
Verdin kucağıma

Soğuk gecelerin yanlızlığında
Hayaline sarıldım uyudum
Ben
Sensizlikten korkuyordum
Sen
Sensizliği
Serdin üstüme

Tek arzum
Her baharda oldugu gibi
Bir demet çiçek bırakmaktı kapına
Sen
Sensizliği
Çaldırdın bana