Sensizlik Cehennemi

Kalbim yandı
Sensizliğin 

Cehennemine düşünce
Gülüşlerim yosun tuttu gidişinle
Gözlerimden düşen 

her damla dudaklarıma dolarak.
Gözlerimin feri gitti ,
Umrumda mı doğan güneş 

âmâ olmuşum 

sensiz.
Şimdi avare cümlelerim 

dolaşırken sokaklarda
Çok içmiş kelimelerim
Sarhoş olmuş hecelerim.
Sensizliğin kuytusunda 

en derininde 

en ücra köşesinde
Kıvranan, yanan ,eriyen yüreğimin

Nâr içinde attığı nâralarla

Tüm damarlarım parça parça
Dön sevdiğim
Gel sevdiğim
Kurtar azabından
...