Sensizlik Çöktü Bu Şehre
sensizlik çökmüştü bu şehre,
gittiğinden bu yana,
ellerim bomboş,yüreğim sarhoş.
unutursun dedi yüreğim,
ötesi mi var bu gözlerin?
unutursun kan ağlıya ağlıya..
mabedimin içinde saklandı yalnızlık,
kalbim hüsran olup gitti bu yoklukta,
esip geçti rüzgar ılık ılık,
sensizlik çok koydu bu baharda.
sensizlik çöktü bu şehre,
karanlığını kucağına almış,
saklanmakta gün epeyce,
güneşi düşman bellemiş gayrı,
göklerde hürmetiyle,
süzülen bir aşktı bence.
Şehirle ilgili şiirleri oldum olası sevmişimdir.Kaybedilen bir sevgiliden sonra o şehir her aşık insan anlamsız ve boşmuş gibi gelir,daha da uzun olabilirdi gibi geldi sanki şiir bana,bahar da zaten duyguların tavan yaptığı mevsimlerden,ellerine sağlık kutlarım dizelerini...