Sensizlik İç're Sessizlik

Sana sakladığım sözlerim vardı hiç duyulmamış
Sadakatini içmiştim yeminlerimin
Yabancılaşan yüzüne inat
Sardunyalarım açmadı yine bak
Doğmaz oldu iç dünyama güneşim
Dolunayım çıkmaz oldu bak...

Suskun durma ne olur birşeyler söyle
Hezeyan içinde kaybolma öyle
Duyabilsem sessizliğini artık en derinden
Okuyabilsem seni sayfalar ötesinden...

Renksiz hayallerle dolu dökülen gözyaşlarım artık
Son bir kez olsun Veda Busesi kondur...
...Ardına bakışım anısına...
Demirden yapılmış bir Kalbim yok artık
Ciddiyete bürünmüş Gideceğin Kış Sabahı...

Artık iyice anladım
Geri dönüşü olmayan kaldırımları adımlarken sen
Felç olan benliğim tutuklu kaldı esaretinde dur! diyemedim
Ve hiç olmadığı kadar anlamlı konuşuyordu...
... Zindan kesilmiş o kara gözlerin...