Sensizlik Nöbetleri

Bıktım sensizlik nöbetlerinden.
Her gece karabasan gibi
Hayalinin göğsüme binip,
Nefesimi kesmesinden...

Avuçlarımda hissediyorum,
Her uyanışta kalbimin acı feryadını.
Son nefesi veren bir hasta gibi,
Özlediğim o duyguyu, o tarifsiz acıyı,
Yaşıyorum...
Her uyanışta..
Her aklıma geldiğinde...
Kısaca her saniye...

Artık...
Ölümlerden ölüm seçer gibiyim.
Rabbim! Alsana, bak bu emanetin.
Ruhu özgür bırak, o zalime gitsin...