Sensizlik Ölüm Değil Mi Zaten ?

Seninle öğrendim meleğim ben...
Uyumadan önce birini düşünmeyi,
Ve sırf sevdiğini rüyanda görmek için
Bir an önce uyumaya çalışmayı
Senden öğrendim...
Sen öğrettin bana bütün bunları...

Seninle yaşadım ben yaşamadıklarımı.
Seninleyken mümkün müydü?
Göz yaşı dökmem...
Ağladığımı gördün mü hiç yanındayken.

Eskiden yüzümdeki gülümsemeydin
Şimdi ise hıçkırıklarım arasında kayıp giden gözyaşımsın,
Eskiden sen varsın diye gülen gözlerim
Şimdi ağlıyor sensizliğe...

Sensizlik çok zor meleğim.
Eski günler geliyor aklıma...
Her an düşünmek zorunda kalıyorum.
Her saniye de göz yaşı dökmek
Zorunda hissediyorum kendimi.

Nefes alamıyorum Birtanem...
Boğuluyorum sensizlikte,
Yaşayamıyorum sensiz...
Sensiz geçen bir tek saniyem dahi
Ölüm gibi acı veriyor bana...
Ölmek çok zor...
Tıpkı sensizlik gibi.
Zaten sensizlik ölüm değil mi?

Dayanamıyorum birtanem.
Aynı şehirde olmamıza rağmen
Yanında olamamama.
Gözlerinin içine bakamamaya...
Ve sana dokunamama
Dayanamıyorum...
Katlanamıyorum sensizliğe.

Canım yandığı halde
Bu kalp dayanılması zor acılar çektirdiği halde.
Seviyorum seni...
Şu anda anlamıyorsun belki beni
Ve sana olan sevgimi.

Ama elbet bir gün
Seninde kalbin yanacak.
Senin kalbinde sevecek.
İşte o gün anlarsın beni..
İşte o gün anlarsın...
Sana olan sevgimi !!!!