Sensizlik Seğirmesi

uslu durmuyor bakışlarım
gözlerim ki hep kendisiyle aldatıldı
sabaha doğru bakışlarının bir çoğalması oluyor
sabahları senin en güzel yanların
neden yeniden karanfilleniyor aramız
ben seni düşünüyorum

yumuşak dokunuşları süt kıvamında
yaprak yaprak estirir rüzigarı
neydi kapımızdan girecek olan
yazılmadı ucuz romanlarda bile
paslı bir geçmişti belki de
son sirenin işitildiği o sarı tren garı
sen adımlıyorsun rayların üzerinde
ben seni düşünüyorum

rutin yorgunluklarım başlayacak birazdan
aralanacak gözler aldatılmaya meyilli
kan kırmızı uykusuz sözler taşıracak gözlerim
misafir nefesler alıp verilecek
sonra kaçacak arlanmaz hevesim
bir şeylerden kokunu kotaracağım yine
dönmeyeceğini bildiğim halde belki olur ya diye

bak unutuyordum az daha
ben seni düşünüyorum