Sensizlik Ve Sessizlik

Sensizlik varsa eğer gönlümde
Bir sessizlik dolar içime
Gölge gibi takip ederler birbirlerini
Sensizlik ve sessizlik...
Biri gelince öbürünün de düşer aksi yollarıma
Biri gidince gider diğeri de

Gelince bu ikisi hüzün getirirler dünyama
Sensizliğin uçsuz bucaksız göğünden
Karanlık sağarım her gece odama
Kıymıklar batar ayaklarıma
Yollarıma düşen gölgesinden sessizliğin

Hep kış mıdır mevsimi sensizliğin?
Hep soğuk mudur böyle yüzü?
Donan sevinçler kardelenler gibi açmaz mı bir daha?
Umut gibi
Neden ürkütür sesi insanı sessizliğin?
Sessizlik neden sağır eder kulaklarımı?
Nasıl dinletir karıncaların ayak tıpırtılarını bana?
Ürkerim
Sinerim

Al git ey yar yüreğime bıraktığın sensizliğini de
Kulaklarımı sağır eden sessizliğini de götür
Bana seni getir artık
Bitsin bu sensizliğim
Ve
Sussun artık bu çığlık çığlık haykıran sessizliğim