Sensizlikte Dolaşıyorum

gecenin ıslak kaldırımlarında yürüryorum
bastığın topraklara yanlız basıyorum bu aralar
oturup gülüştüğümüz o bankın önünden geçerken
gözlerim doluyor ve ben ağlıyorum
hani bir defasında dondurmayı elinden düşürmüstün de
bendeki dondurmayı paylasarak yemiştikya hatırlıyormusun
şuan o dondurmacının önünden tatlı tebessümle geçiyorum.
yoklugun çok acı be sevgili
ben şimdi alışmaya çalısıyorumda cesaret yok unutmaya
unutamıyorum be her akşam aynı yerleri dolasıp duruyorum
belki çıka gelirsin karşıma diye
bu gecede kimseler kalmadı etraf uykuya çekildi
bir tek ben varım bir de yaşattığım hayalin
ve ben yine bana geri döneceğin ümidiyse
bu sabahada buralarda gireceğim
sevgilim......